9 τρόποι να βοηθήσουν παιδιά να εξασκηθούν σε όργανα ή αθλήματα καλύτερα σπίτια και κήποι

Τραβήξτε την τηλεόραση και υπάρχει ένα ροκ σταρ με τους οπαδούς που φωνάζουν ή ένας παίκτης που πετάει ένα μπέιζμπολ έξω από το πάρκο. Τα παιδιά μας δεν είδαν τα χρόνια της μελέτης κιθάρας ή τις ώρες που ξαπλώνουν στο κλουβί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα παιδιά μισούν να εξασκηθούν. Ποια διασκέδαση δουλεύει σε μια δεξιότητα αν υπενθυμίσω απλώς, μέσα από θρησκευτική επανάληψη, ότι δεν είναι ακόμα αρκετά καλά για να γίνει διάσημος;

Ως ενήλικες, γνωρίζουμε ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι που μας έμπνευσαν και μας καθοδηγούσαν και τα παιδιά μας επιτύχαμε δεξιότητες μέσω πάθους και επιμελούς πρακτικής. Μερικές φορές, είναι δύσκολο να μεταδοθεί αυτή η ιδέα στα παιδιά, και ακόμα πιο δύσκολο να αποφευχθεί η απογοήτευση να διαφωνήσουν με ένα παιδί που φαίνεται να φοβάται πρακτική.

Τι λειτουργεί; Πώς μπορείτε να πάρετε απρόθυμοι, απογοητευμένοι νέοι να ασκήσουν την ικανότητα που θα είναι περήφανοι για το μέλλον; Οι απαντήσεις περιλαμβάνουν κάποια δουλειά από την πλευρά σας - και μια μητέρα μια υπερυψωμένη φωνή.

1. Κάνε τη διασκέδαση

Το μπαλέτο απαιτεί τεράστια ποσά εστίασης και δέσμευσης, τα οποία μπορούν να ζυγίσουν σε μεγάλο βαθμό σε ένα 5χρονο. Έτσι, η Ariel Carpenter βεβαιώνει ότι η κόρη της, Emma Rose, βλέπει την αφθονία της διασκέδασης του μπαλέτου. "Την πάω σε πιο σκηνικές παραστάσεις όπως ο Καρυοθραύστης και αγοράζοντας τα DVD επαγγελματικών παραγωγών όπως ο Πέτρος και ο Λύκος , η Λίμνη των Κύκνων και ακόμη και η Λίμνη των Σουάν ", λέει ο εκπρόσωπος δημοσίων σχέσεων Pasadena της Καλιφόρνια και πρώην επαγγελματίας χορευτής . Ο Αριέλ διαβάζει επίσης βιβλία για χορευτές μικρών κοριτσιών στην Emma Rose και την μεταχειρίζεται σε αρκετά αξεσουάρ μπαλέτου - φούστες και φούστες σιφόν.

Η Dianne Daniels ενθαρρύνει την 14χρονη κόρη της, Ariana, να βιώσει τη συγκίνηση της ζωντανής εμφάνισης στο φλάουτο της για όσους θα καθίσουν και θα ακούσουν τους φίλους, την οικογένεια και το κοινό σε εκδηλώσεις της κοινότητας. "Αγαπά την προσοχή και την αίσθηση της επιτυχίας μετά από να μάθει ένα νέο κομμάτι", λέει ο Norwich, Connecticut, σύμβουλος εικόνας. "Είναι κάτι που την καθιστά σχετικά μοναδική μεταξύ των συνομηλίκων της - βοηθώντας της να καθορίσει την ταυτότητά της."

Η Stacy DeBroff, συγγραφέας γονέων και ιδρυτής της online κοινότητας MomCentral.com, λέει ότι τα ανόητα παιχνίδια και ο πειραματισμός μπορούν να σπάσουν το τρύπα της πρακτικής. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας πρόκειται να παίξει ένα μουσικό κομμάτι τέσσερις φορές, πρέπει να το παίξει κανονικά, κάποτε στέκεται σε ένα πόδι, άλλη μια φορά κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο και τελικά με τα μάτια κλειστά. Τα παιδιά βρουν επίσης χρόνο πρακτικής πιο ανεκτό όταν παίρνουν το "βαρετό" έργο που έχει γίνει πρώτα και έχουν μια διασκεδαστική φάση της πρακτικής για να προσβλέπουμε. Για παράδειγμα, με οδηγίες για τις πολεμικές τέχνες, το παιδί σας κάνει τα επαναλαμβανόμενα ασκήσεις πρώτα. Στο τέλος της συνεδρίασης, ας μάθει μια νέα κίνηση ή πυγμαχήσει.

2. Σημειώστε την πληρωμή

Αντί να υπογραμμίσετε τη "στιγμή της τελειότητας" ενός ερμηνευτή - το μουσικό σόλο ή το σινεμά - δώστε στο παιδί σας μια αίσθηση της σκληρής δουλειάς που οδηγεί στην τελειότητα, λέει η Rebecca "Kiki" Weingarten, προπονητής ζωής και εκπαιδευτικός σύμβουλος με έδρα το New York City. Αναζητήστε επαγγελματίες που επιθυμούν να επισκεφθούν το παιδί σας για να μιλήσουν για το πώς οι ρουτίνες πρακτικής τους οδήγησαν στη συγκίνηση της απόδοσης. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να διαβάζει βιογραφικά σκίτσα μεγάλων μουσικών, δημοσιογράφων, αθλητών ή καλλιτεχνών, ώστε να κατανοούν ότι οι κορυφαίοι καλλιτέχνες είναι πραγματικοί άνθρωποι που έπρεπε να αγωνιστούν για να αναπτύξουν τα ταλέντα τους. Τα συνήθη ημερήσια περιστατικά προσφέρουν ευκαιρίες για διδασκαλία σχετικά με την υπομονή και τη μακροχρόνια ικανοποίηση, λέει ο Weingarten.

Έχει μάθει το παιδί σας ένα βιντεοπαιχνίδι; Πες της: "Την πρώτη φορά που έπαιξα αυτό το παιχνίδι, βαθμολογήσατε τόσα σημεία με την 10η φορά;" Αν εντοπίσετε έναν ιδιαίτερα όμορφο κήπο με λουλούδια στη γειτονιά, ρωτήστε: "Ποια είναι τα βήματα για την επίτευξη αυτού;" Αυτό θα οδηγήσει σε μια συζήτηση για το αόρατο έργο του σχεδιασμού, της έρευνας, των αγορών, της φύτευσης, του ποτίσματος και του βοτάνου. Εάν η αγαπημένη σας επαγγελματική ομάδα μπέιζμπολ εμφανίζει κακή απόδοση σε ένα παιχνίδι, σχολιάστε: "Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν να παίζουν - πιθανότατα θα έχουν κάποια επιπλέον πρακτική.

3. Αφήστε τον να επιλέξει

Μην ζητάτε από το παιδί σας να πάθει πάθος για οποιαδήποτε άσκηση, όταν μπορείτε να τον εκθέσετε σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων και να τον αφήσετε να αποφασίσει ποια κατεύθυνση θα λάβει, λέει ο Robert Schleser, PhD, ειδικός στην παιδική ανάπτυξη και την αθλητική ψυχολογία στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Illinois στο Σικάγο. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο να αφήσουμε ένα παιδί να εγκαταλείψει μια δραστηριότητα πρόωρα και να τον αφήσει να σταματήσει μόλις του δώσει ένα δίκαιο πλάνο και δεν ενδιαφέρεται πλέον. "Δεν μπορείτε να αναγκάσετε ένα άτομο να είναι τίποτα", λέει ο Schleser. "Μπορείτε να τον κάνετε να το κάνει, αλλά το παιδί θα το κάνει μόνο μέχρι να σταματήσει ο γονιός να τον κάνει να το κάνει".

Όπως και πολλοί γονείς, ο Σλέσερ ελπίζει ότι η κόρη του θα ακολουθήσει τα βήματά του - στην περίπτωση αυτή, ακολουθώντας την ψυχολογία ως επάγγελμα. Αντ 'αυτού, αποφάσισε να συνεχίσει το πάθος της και τώρα σπουδάζει στο μαγειρικό σχολείο. "Και αυτό είναι καλά μαζί μου", λέει. Ως γονέας, πρέπει να αφήσετε να πάτε "τι σκέφτονται οι άλλοι γονείς;" νοοτροπία. Αυτό είναι πολύ άγχος για μερικά παιδιά. Αν αισθάνεται ότι είναι υπερβολικά πιεσμένη και απογοητευτική, μπορεί να εξεγερθεί, λέει ο Weingarten.

4. Βοήθεια - Εντός ορίων

Εάν σχεδιάζετε να παρατηρήσετε το παιδί σας που ασκεί στο σπίτι - ας πούμε, παίζοντας βιολί στην οικογενειακή αίθουσα - η εμπλοκή μπορεί να είναι εποικοδομητική. Αλλά υπάρχουν όρια. Ρωτήστε τον εκπαιδευτή του παιδιού σας για καθοδήγηση. Θα υπάρχουν ορισμένα θέματα που μπορείτε να παρακολουθήσετε στενά και θα υπάρχουν και άλλοι που τα παιδιά πρέπει να εργαστούν μόνοι τους. Μην ρίχνετε σε κάθε λάθος που κάνει το παιδί σας κατά τη διάρκεια της άσκησης. Προφανώς, η δεξιοτεχνία του είναι έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη. η νίκη σε κάθε ξινή νότα θα τον απογοητεύσει. Είναι καλύτερα να δείξετε ενθουσιασμό για προσπάθεια και επίτευγμα. Αλλά αποφύγετε την κυριαρχία στις πρακτικές συνεδρίες.

Η Ariel Carpenter δεν αναγκάζει την ηλικίας της ηλικίας 5 ετών να ασκεί μπαλέτο στο σπίτι. "Αλλά όταν λέει, " Κοίτα, μαμά, πώς είναι αυτό; " Προσπαθώ να τη διορθώσω, να σπάσω το βήμα προς τα κάτω γι 'αυτήν και να την εγκωμιάσω πολύ για την προσπάθειά της. "

5. Δοκιμάστε το "Pay to Play"

Μπορεί να εκπλήξει ορισμένοι γονείς για να μάθουν ότι τα παιδιά θα πληρώσουν - τουλάχιστον εν μέρει - όταν γίνονται παθιασμένοι για την ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης ικανότητας. Όταν η Ariana Daniels αποφάσισε ότι θα ήθελε να επικεντρωθεί στην αναπαραγωγή του φλάουτου, οι γονείς της Dianne και της Aaron την κατέστησαν «εμπλεκόμενο φορέα» στο εγχείρημα. Η Ariana κατέβαλε μέρος του κόστους του φλάουτου, μοιράζεται το κόστος συντήρησης για το όργανο και πληρώνει για τα βιβλία τραγουδιών που θέλει. Μια παρόμοια προσέγγιση θα μπορούσε να λειτουργήσει για πιο δαπανηρό αθλητικό εξοπλισμό, όπως σκι ή γκολφ. Επειδή εμπλέκονται οικονομικά, τα παιδιά γίνονται πιο παρακινημένα και αφοσιωμένα στην άσκηση.

6. Ελέγξτε το περιβάλλον

Το πιο ήσυχο και πιο ήρεμο περιβάλλον, τόσο περισσότερο το παιδί σας μπορεί να επικεντρωθεί στην πρακτική. Το χτύπημα των μπάλες του τένις στην πόρτα του γκαράζ ή η άσκηση ελεύθερων βολών στο δρόμο δεν μπορεί να είναι ο καλύτερος χώρος όπου τα αδέλφια μπαίνουν στον δρόμο ή οι φίλοι της γειτονιάς τους τα αποσπούν. Η οργάνωση του χρόνου σε ένα τοπικό γυμναστήριο ή ένα δικαστήριο, ή ακόμη και η άσκηση σε ένα τοπικό πάρκο μπορεί να είναι το κλειδί. Ομοίως, ένας νεαρός μουσικός χρειάζεται μια υποχώρηση χωρίς περισπασμούς στο σπίτι για εξάσκηση, λέει ο DeBroff. Βεβαιωθείτε ότι οι τηλεοράσεις και τα βιντεοπαιχνίδια είναι απενεργοποιημένα και ότι άλλα αποσπάσματα - συμπεριλαμβανομένων των αδελφών - απομακρύνονται από το δωμάτιο.

7. Προγραμματίστε το χρόνο πρακτικής

Παρά τις καλύτερες προθέσεις, το παιδί σας ίσως δεν θα μπορούσε ποτέ να ασχοληθεί με την άσκηση. Ο προγραμματισμός της τακτικής πρακτικής στο σπίτι διασφαλίζει ότι ο χρόνος έχει οριστεί για την προτεραιότητα αυτή. Προγραμματίστε την πρακτική για τις περιόδους κατά τις οποίες το παιδί σας είναι συνήθως στο καλύτερό του - δεν έχει φθαρεί, είναι μανιώδες ή υπνηλία. Το παιδί σας μπορεί να προτιμά να εργάζεται ευθεία καθ 'όλη τη διάρκεια της πρακτικής του με έναν πυροβολισμό - πχ. 30 λεπτά - ή να παίζει δύο 15λεπτες συνεδρίες με ένα διάλειμμα στη μέση. Αφήστε το παιδί σας να αποφασίσει.

8. Ανταμοιβή Προσφοράς - Προσεκτικά

Η θεραπεία για την άσκηση δεν δημιουργεί αναγκαστικά στο παιδί σας πραγματικά κίνητρα - την προσπάθεια να αναπτυχθεί ένα ταλέντο μόνο για την αγάπη της δραστηριότητας. Μια καλύτερη εναλλακτική λύση: Προσφέρετε περιστασιακά μια θεραπεία μετά την πράξη - αυθόρμητα. Με αυτόν τον τρόπο, η καλή αίσθηση ενός κώνου παγωτού συνδέεται με την πρακτική, αλλά ο σπουδαστής δεν δούλευε στην πρακτική, σκέπτοντας ότι πληρώνονταν γι 'αυτό.

Το παιδί σας έπληξε ένα απογοητευτικό οροπέδιο; Σε αυτή την περίπτωση, ένα πρόγραμμα επιβράβευσης μπορεί να τον φέρει σε ένα δύσκολο εμπόδιο, λέει η Virginia Shiller, PhD, ψυχολόγος και συγγραφέας των ανταμοιβών για τα παιδιά . Ένα σχέδιο επιβράβευσης σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να έχει κάποια ευελιξία σε αυτό - για παράδειγμα, μια απαίτηση ότι το παιδί ασκεί τον πυροβολισμό του γάντζου, την καμπύλη μπάλα του, ή ό, τι το ενδιαφέρον του μπορεί να είναι, για παράδειγμα, 21 ημέρες από 30. σε φύλλο ελέγχου. Συνδέστε την ανταμοιβή με την προσπάθεια που καταβάλλεται, όχι με τη βελτίωση της ικανότητας.

9. Ορίστε τους αυξανόμενους στόχους

Η άσκηση προς έναν μεγάλο στόχο, όπως η κατοχή ενός ολόκληρου τραγουδιού στο πιάνο ή η απομνημόνευση μιας πλήρους ρουτίνας πολεμικών τεχνών, μπορεί να είναι συντριπτική για τα παιδιά. Θέστε λοιπόν μικρότερους στόχους για την πρακτική κάθε ημέρας, λέει ο Weingarten. Στο πιάνο, αυτό μπορεί να σημαίνει να τεντώνετε τα δάχτυλα λίγο πιο μακριά για να χτυπήσετε τα επιθυμητά πλήκτρα. Στο μπέιζμπολ, μπορεί να σημαίνει να κάνετε μια κούνια με διαφορετική λαβή στο ρόπαλο. Μικροί στόχοι προστίθενται. Σύντομα θα ακούσετε το παιδί σας να λέει: "Πω πω, έκανα καλύτερα σήμερα από ό, τι έκανα χθες." Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να βοηθήσουμε τα παιδιά να δουν την πρακτική τους λιγότερο ως έναν τρόπο να επιτύχουν την τελειότητα και περισσότερο ως μια μέθοδο για να επιδοθούν το πάθος και την ευχαρίστησή τους.

Ξαναγράψτε τους Κανόνες Πρακτικής

Πώς έκαναν ποτέ οι γονείς να μπαμπόρουν στην υιοθέτηση του σλόγκαν "Η πρακτική κάνει τέλεια"; Η τελειότητα είναι μια θαυμάσια προσδοκία να πέσει πάνω στους ώμους ενός παιδιού που αναγκάζει τα πρώτα του σκασίματα και κτυπήματα από ένα κλαρινέτο ή ταλαντεύεται το δρόμο του μέσα από τα σκατά της Μικρής Λιγκ. Με λίγα εγκεφαλικά επεισόδια, η Weingarten προσφέρει σε παιδιά και γονείς μια επανεγγραφή που θα ηρεμήσει τα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο: "Η πρακτική σας κάνει καλύτερο". Ο Weingarten λέει ότι αυτή η απλή αλλά ισχυρή αναθεώρηση θέτει το επίκεντρο της πρακτικής όπου ορθώς ανήκει - στη χαρά της ολοκλήρωσης, παρά στον απρόσιτο στόχο της τελειότητας. Και αυτό το είδος πρακτικής είναι πραγματικά τέλειο.

Αρχικά δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Better Homes & Gardens, Ιούνιος 2006.