Πίνακας περιεχομένων:
Οι γονείς έρχονται στα αθλήματα της νεολαίας γιατί νοιάζονται για τα παιδιά τους και εκτιμούν τα οφέλη της σωματικής άσκησης και της ομαδικής παιδείας. Ωστόσο, είναι δυνατό να φροντίσετε πάρα πολύ. Ακολουθούν μερικές συμβουλές από ειδικούς για τη διατήρηση θετικής εμπειρίας για τη νεολαία - τόσο σωματικά όσο και διανοητικά.
Οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες λένε ότι τα παιδιά πρέπει να ξεκινήσουν στον αθλητισμό όταν παρουσιάζουν ένα γνήσιο, αυτοτροφοδοτούμενο ενδιαφέρον. Αυτό δεν σημαίνει ότι το πρώτο βήμα θα πρέπει να περιλαμβάνει τον οργανωμένο ανταγωνισμό. Ο σύμβουλος στον αθλητισμό και ο συνταξιούχος προπονητής Keith Zembower κρατούσε τον γιο του έξω από οργανωμένο αθλητισμό έως ότου το αγόρι ήταν 10. Του λέει στους γονείς να δίνουν τα παιδιά σε γνώσεις, βασικές αρχές και παιχνίδι, αντί σε οργανωμένα παιχνίδια. Παραδέχεται ότι τα παιδιά μπορεί να πέσουν λίγο πίσω όταν έρθει η ώρα να ανταγωνιστούν, αλλά θα τα καλύψουν.
Ξεκινώντας σημαίνει αναπαραγωγή (σημειώστε τη λέξη "παιχνίδι"). Ενθαρρύνετε το παιδί σας να λάβει μέρος σε παιχνίδια pickup. Παίξτε τα ψώνια με την κόρη σας, κτυπήστε μπάλες ποδοσφαίρου με το γιο σας και πυροβολήστε τα στεφάνια με όλη την οικογένεια.
Ο Jim M. Brown, πρώην καθηγητής φυσικής αγωγής και κατώτερος ανώτερος, γυμνάσιος και προπονητής κολλεγίου, συμφωνεί με την Zembower. "Πολλά παιδιά έχουν κάνει τα πάντα μέχρι την ηλικία των 12 ετών. Είχαν τα ταξίδια, τα τρόπαια, τις νέες στολές, τις μαζορέτες, τις ομάδες όλων των αστεριών, το όλο θέμα." Τι προσδοκούν; έξω και αναπτύσσοντας ένα ενδιαφέρον για άλλα πράγματα - μερικά από αυτά δεν είναι καλά. "
Ένα τελευταίο σημείο: Για να αποφευχθεί η καύση, μην παρακάνετε τις ανταμοιβές σαν επιπλέον επίδομα ή ταξίδια στο περίπτερο του παγωτού. Τα παιδιά που "παίζουν για αμοιβή" τείνουν να καίγονται πιο γρήγορα και να έχουν λιγότερη ευχαρίστηση στο παιχνίδι.
Παίζοντας σε μια οργανωμένη ομάδα μπορεί να είναι μια θαυμάσια εμπειρία για τα παιδιά. Λόγω των απαιτήσεων χρόνου και ενέργειας, τα ομαδικά αθλήματα μπορούν να βοηθήσουν ακόμη και να δημιουργήσουν εγγύτητα μέσα στην οικογένεια. Αλλά αυτή η εγγύτητα μπορεί μερικές φορές να γλιστρήσει σε υπερβολικότητα.
Για να αποφευχθεί αυτό, ο Μπράουν, ως δάσκαλος και προπονητής, συμβουλεύει τους γονείς να αποφύγουν κάποιες. Μη φορέστε μπλουζάκια λέγοντας "Είμαι η μητέρα του Τζόνι". Μην πηγαίνετε σε κάθε πρακτική. Περάστε ένα παιχνίδι ή δύο. "Το παιδί δεν πρέπει να έχει μαμά ή μπαμπά να κοιτάζει πάνω από το φράχτη σε κάθε κίνηση", λέει ο Μπράουν.
Οι γονείς πρέπει επίσης να προσέχουν τα σημάδια ότι προβάλλουν τις ελπίδες και τους φόβους τους στον νεαρό τους. Τα κοινά σημάδια προβολής περιλαμβάνουν:
- Να γίνει υπερπροστατευτική. Ναι, χάνοντας βλάπτει - αλλά πιθανότατα όχι τόσο όσο μπορεί να πιστεύει ένας γονέας. Μην πηγαίνετε στα μεγάλα μήκη για να απαλύνει τον πόνο. Αφήστε τη φυσική αντίδρασή του να καθοδηγήσει τη δική σας αντίδραση.
- Κάνοντας μεγάλα σχέδια. Σταματήστε τον εαυτό σας αμέσως αν ανακαλύψετε τον εαυτό σας να σκέφτεστε: «Πω! Με το ταλέντο της, θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικό αστέρι».
Είναι εύκολο να καταλάβετε γιατί η προβολή είναι κακή: Υποδηλώνει ότι το παιδί σας δεν μετράει μέχρι τα πρότυπα που ορίστηκαν από τις φαντασιώσεις σας. Το δύσκολο κομμάτι είναι να πιάσετε τον εαυτό σας όταν εμφανίζονται τα αποτελέσματα της προβολής - συχνά στη ζέστη της μάχης.
Υπάρχουν θετικά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τον νεαρό τους να επιτύχει:
1. Εξετάστε τα αθλητικά στρατόπεδα αν το παιδί είναι ενθουσιασμένο με το παιχνίδι της ομάδας και έχει πραγματική επιθυμία να βελτιώσει τις ικανότητές του.
2. Αν τα ομαδικά αθλήματα στρέφουν το παιδί σας μακριά, ίσως ένα πάρκο και ένα σχολείο, το σχολείο, το εσωτερικό ή το εκκλησιαστικό πρωτάθλημα θα ήταν καλύτερα σε αυτό το στάδιο.
3. Δώστε στους προπονητές ένα διάλειμμα . Εάν το προπονητικό προσωπικό είναι αρκετά δίκαιο και αντιμετωπίζει τα παιδιά με σεβασμό, αποφύγετε τον πειρασμό να υποθέσετε την κρίση τους. Προσέξτε τα προβλήματα σε θετικό φως, κατά προτίμηση έξω από την ακρόαση του παιδιού σας. Και μην διστάσετε να τραβήξετε το παιδί σας από μια ομάδα επικεφαλής ενός προπονητή που είναι καταχρηστικός (σωματικά ή προφορικά) ή που θέτει ένα παιδί σε κίνδυνο τραυματισμού.
4. Κάντε προτεραιότητα ασφαλείας μία . Ελέγξτε ότι ο εξοπλισμός και τα ρούχα είναι καλά προσαρμοσμένα στο παιδί σας και είναι ενημερωμένα. Παρακολουθήστε για σημάδια υπερβολικής προπόνησης, όπως υπερβολική κόπωση ή πόνο. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να παίξουν μια ποικιλία θέσεων και αθλημάτων. η εξειδίκευση σε νεαρή ηλικία οδηγεί σε τραυματισμούς καθώς και εξάντληση.
Δεν υπάρχει, ίσως, καλύτερος χρόνος για να αποδείξετε την καλή αγωνία σας από ό, τι αμέσως μετά το παιχνίδι. Ορισμένα πράγματα και don'ts:
Κάνω . . .
- Επιτρέψτε την περίοδο αναστολής. Σε αυτό το διάστημα κλείστε το στόμα και ανοίξτε τα χέρια σας. «Βάλτε το χέρι γύρω τους», λέει ο Zembower. "Υπενθυμίζουμε ότι είμαστε εδώ για τη διασκέδαση του, και θα υπάρξει μια άλλη μέρα."
- Κάντε ερωτήσεις σχετικά με την απόδοση, όπως: "Ποιο είναι το μόνο πράγμα που κάνατε ότι θα θέλατε να κάνετε ξανά;" "Ποιο είναι το μόνο πράγμα που κάνατε ότι θα θέλατε να κάνετε διαφορετικά;" "Πέρασες καλα?"
Μην το κάνετε. . .
- Ζητήστε αμέσως να κερδίσετε. Η νίκη δεν πρέπει να είναι πιο σημαντική και επομένως δεν πρέπει να είναι η πρώτη σας ανησυχία. Το αποτέλεσμα αφορά μόνο πολλά νεότερα παιδιά για περίπου τρία λεπτά μετά από ένα παιχνίδι. "Μετά από αυτό, ενδιαφέρονται περισσότερο για το πού το κούμπωμα του χιονιού είναι από το να χάσεις ή να κερδίσεις", λέει ο σύμβουλος του αθλητισμού και ο συνταξιούχος προπονητής Keith Zembower.
Η κατώτατη γραμμή όλων αυτών: Αφήστε τα παιδιά σας να απολαύσουν αθλήματα. Και αφήστε τον εαυτό σας να τους απολαύσετε. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι τα παιχνίδια είναι για παιχνίδι.
