Γράφοντας τα απομνημονεύματά σας | καλύτερα σπίτια και κήποι

Όταν ο Emmy Gelb μεγάλωσε στη Γερμανία τη δεκαετία του '30 και του '40, έζησε βασικά γεγονότα του 20ού αιώνα. Αλλά δεν ήταν μνήμες του πολέμου ή ακόμα και ο βομβαρδισμός της παιδικής ηλικίας της που την ώθησε να αρχίσει να γράφει. Ήταν μια ερώτηση ενός παιδιού.

"Κάνω πολύ babysitting για τα εγγόνια μου", λέει ο Emmy, τώρα ένας Αμερικανός πολίτης που ζει στο Victor, στη Νέα Υόρκη. "Ένας από τους εγγόνους μου ρώτησε, " Γιαγιά, όταν ήσασταν η ηλικία μου, ποιο ήταν το αγαπημένο σας τηλεοπτικό πρόγραμμα; " Φυσικά, δεν είχαμε τηλεόραση εκείνη την εποχή, συνειδητοποίησα ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν καμιά ένδειξη για το τι ήταν τότε, νομίζω ότι πρέπει να γράψω κάτι, έτσι ώστε να γνωρίζουν για τη γιαγιά τους πριν είναι πολύ αργά.

Η Emmy δεν ήξερε πώς να ξεκινήσει. Στη συνέχεια, είδε ότι ένα τοπικό κολέγιο της κοινότητας προσέφερε μια σειρά μαθημάτων στη μνήμη. Με ώθηση, εγγραφεί για το μάθημα. Δεν έχει σταματήσει από τότε? Είναι δύσκολο να εργαστεί σε μια συλλογή δοκίμων για την παιδική της ηλικία. Η μεγάλη έκπληξη, λέει, είναι πόσο εύκολη είναι η διαδικασία. «Όταν καθίσω για να γράψω, αρκεί να ξεκινήσω - ίσως η πρώτη πρόταση - η μνήμη κάνει κλικ και απλά ρέει».

Ξεκινώντας την εργασία σας

Η εμπειρία του Emmy Gelb δεν είναι ασυνήθιστη. Με τον γηράσκοντα πληθυσμό των ΗΠΑ και το πρώτο κύμα των baby boomers που γυρίζουν 60, περισσότεροι Αμερικανοί εξετάζουν τις κληροδοτήματα που θέλουν να αφήσουν στους απογόνους τους, συμπεριλαμβανομένης της προσωπικής τους ιστορίας. Τα μαθήματα στο μνημόνιο γράφονται σε κολέγια και πανεπιστήμια, προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων και ανώτερα κέντρα σε ολόκληρη τη χώρα.

Παρόλο που δεν υπάρχουν σκληρά στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των μαθήματα απομνημόνευσης που προσφέρονται, οι εκπαιδευτές που τους διδάσκουν λένε ότι το ενδιαφέρον είναι συντριπτικό. Ο διάσημος ομιλητής και εκπαιδευτικός του Pittsburgh Jay Speyerer, ο οποίος περιγράφει τις τεχνικές δημιουργικής έλλειψης φήμης στο βιβλίο του, " Οι ιστορίες των ημερών μας" , σήμερα διοργανώνει ομαδικά σεμινάρια σε συσκευασμένα σπίτια.

Τεχνικές ιστορίας

Η δημιουργία ενός μνημονίου φαίνεται να προκαλεί εκφοβισμό, ειδικά για ανθρώπους που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους συγγραφείς. αλλά δεν χρειάζεστε μια τάξη για να σας διδάξουμε πώς να πείτε μια ιστορία. Ο Speyerer σημειώνει ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, η αφήγηση είναι μια εγγενής ικανότητα.

"Στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, ξέρουμε πώς να το κάνουμε - αν και ίσως να μην είμαστε σε θέση να πούμε σε κάποιον άλλο πώς", λέει ο Speyerer. «Φέρτε το στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου και είναι αυτοπροωθούμενο». Αυτές οι τεχνικές μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε την έλικα.

Περιορίστε την εμβέλειά σας

Για να αποφύγετε να αισθάνεστε συγκλονισμένοι, κρατήστε το έργο σε εύχρηστη κλίμακα. Αφήστε τη μεγάλη εικόνα για τους ιστορικούς και επικεντρωθείτε στο τι ήταν σημαντικό για εσάς. Εστίαση σε μια πτυχή της ζωής σας: μια σχέση, μια οικογενειακή κρίση, μια εκδήλωση που αλλάζει τη ζωή ή το ταξίδι. Δεν χρειάζεται να γράψετε ένα βιβλίο. μια συλλογή από ανέκδοτα ή δοκίμια θα δώσει στα εγγόνια μια γεύση του ατόμου που είσαι.

"Η ομορφιά των απομνημονευμάτων, σε σχέση με την ευθεία αυτοβιογραφία, είναι ότι είναι συνήθως θέμα ή εστίαση", λέει ο Camy Sorbello, που διδάσκει γραπτώς σε κολλέγια και προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. "Κάτι σημαντικό, για καλό ή για κακό, στη ζωή του συγγραφέα ή σε κάποιον άλλον, είναι το σημείο ενεργοποίησης που τα παίρνει γράψιμο".

Το θέμα σας μπορεί να είναι τραγικό ή θριαμβευτικό, αλλά πρέπει να είναι σημαντικό για σας. "Το Memoir έχει" εγώ "σε αυτό, " σημειώνει ο Sorbello, "που σημαίνει ότι χρειάζεται η αφήγηση του πρώτου προσώπου για να λειτουργήσει." Έτσι, ακόμα κι αν γράφετε για κάποιον άλλο - έναν αγαπημένο σας συγγενή ή φίλο - τα απομνημονεύματα είναι η ιστορία σας και πρέπει να αντικατοπτρίζει τη φωνή σας.

Μεγέθυνση στη μνήμη

Το καθήκον του απομνημονευτή είναι να φέρει στο προσκήνιο τα γεγονότα από μακρού χρόνου - πράγμα που σημαίνει την ανάκτηση των μνημών που έχουν ταφεί πολύ καιρό. Η Speyerer προτείνει μια μέθοδο τριών επιπέδων. "Σκεφτείτε την εποχή που θέλετε να γράψετε - ας πούμε, γυμνάσιο, τότε ένα επεισόδιο στο γυμνάσιο - το ταξίδι στο Σιάτλ, τότε το γεγονός - όταν σχεδόν έπεσε από το Space Needle. · η σκέψη για μια συγκεκριμένη εποχή θα σας μεταφέρει εκεί πίσω ». Και ενώ θυμάστε την εποχή, λέει, θα θυμάστε επιπλέον γεγονότα. "Λέω στους ανθρώπους, αν νομίζουν ότι δεν μπορούν να γράψουν, να προσπαθήσουν να γράψουν τουλάχιστον μία πρόταση καθημερινά. Τότε τολμούν να προσπαθήσουν να σταματήσουν σε μια πρόταση".

Ξεφορτωθείτε την ιστορία

Ενθαρρύνετε τις αισθήσεις σας να αναζωπυρώνουν τις μνήμες. Οι οικογενειακές φωτογραφίες και η μουσική εποχής μπορούν να παρέχουν συμβουλές, αλλά μπορεί να υπάρχει ακόμη πιο δυναμική προτροπή κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη σας. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η μυρωδιά είναι η αίσθηση που συνδέεται στενότερα με τη λειτουργία μνήμης. Περιπλανηθείτε στον εαυτό σας με τις μυρωδιές του παρελθόντος σας - ίσως με το μαγείρεμα των τροφών άνεσης της παιδικής σας ηλικίας - και δείτε τι εικόνες προκαλούν.

Περπατήστε κάτω τη λωρίδα μνήμης

Τα γεγονότα μπορούν επίσης να συσχετιστούν με μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Όταν γράφετε για ένα συγκεκριμένο επεισόδιο, δοκιμάστε να επισκεφθείτε τον τόπο όπου συνέβη. Ακόμη και αν η γειτονιά έχει αλλάξει, στέκεται μόνο στο ίδιο σημείο μπορεί να προκαλέσει ανάμνηση. Ή δοκιμάστε να σχεδιάσετε έναν χάρτη, από τη μνήμη, της γειτονιάς όπου μεγάλωσε.

Απλά βγείτε έξω

Μόλις έχετε το περιστατικό στο κεφάλι σας, ήρθε η ώρα να πάρετε το στυλό ή το πληκτρολόγιο και να το λάβετε εγγράφως. Μερικές φορές αυτό μπορεί να είναι νευρικός - συνήθως επειδή οι συγγραφείς αρχάριων θέτουν μη ρεαλιστικά υψηλές προσδοκίες. Η ιστορία σας δεν χρειάζεται να είναι τέλεια. Δεν χρειάζεται καν να είναι γραμματική - τουλάχιστον όχι στην αρχή.

Οι έμπειροι συγγραφείς γνωρίζουν ότι το 80% της διαδικασίας γραφής είναι πραγματικά αναθεώρηση. "Εκεί προέρχεται ένα μεγάλο μέρος της αληθινής δημιουργικότητας - η μικροαλλαγές και η επανεγγραφή, " λέει ο Speyerer. Αλλά, προειδοποιεί, "Δεν μπορείτε να διορθώσετε αυτό που δεν έχει γραφτεί ακόμα". Πριν από οτιδήποτε άλλο, προσπαθήστε να καταγράψετε ένα μοναδικό περιστατικό - αρχή, μέση και τέλος - όσο πιο απλά και σαφώς μπορείτε, χρησιμοποιώντας τη φυσική σας φωνή.

Κατακτώντας το μπλοκ του συγγραφέα

Φυσικά, ξεκινώντας είναι μόνο η μισή διασκέδαση. Με την πάροδο του χρόνου θα θελήσετε να προσθέσετε τα απομνημονεύματά σας. Αλλά αφήνοντας ένα έργο γραφής και επιστρέφοντας σε αυτό μετά από μια εβδομάδα ή ακόμα και μια μέρα μπορεί να σας εκτροχιάσει. Και μερικές φορές, μπορείτε απλά να βρείτε τον εαυτό σας κοιτάζοντας μια κενή οθόνη ή ένα φύλλο χαρτιού, αδυνατεί να γράψει μια λέξη. Χαλαρώστε: Το μπλοκ του συγγραφέα συμβαίνει με τους καλύτερους γραμματείς. Εδώ είναι μερικά κόλπα για την αποτυχία του μπλοκ και να απολαύσετε τον εαυτό σας την ίδια στιγμή.

Γράψε ένα γράμμα

Σκηνοθετήστε τα απομνημονεύματά σας ως γράμμα. Διορθώστε έναν φίλο ή συγγενή στο μυαλό σας και γράψτε την ιστορία σας σε αυτό το άτομο. Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας. μπορείτε να απευθυνθείτε σε ένα άτομο που δεν ζει πλέον, ή ακόμα και ένα ακόμα αγέννητο - ένα μελλοντικό εγγόνι, ίσως. Φανταστείτε, χρόνια κάτω από τη γραμμή, τι το παιδί θα μάθει μόνο διαβάζοντας μια ημέρα μέσα στη επιστολή ζωής από εσάς.

Μετακίνηση της εστίασής σας

Ένα γραπτό μνημείο είναι μόνο μέρος της κληρονομιάς σας σε μελλοντικές γενιές. Σκεφτείτε τι άλλο θέλετε να περάσετε μαζί με τα ανέκδοτα σας. Οι φωτογραφίες είναι μια προφανής επιλογή.

Για τον Emmy Gelb, γράφοντας ένα μνημείο ήταν μια ευκαιρία για να συγκεντρώσει φωτογραφίες. "Ζήτησα από συγγενείς αν είχαν φωτογραφίες που θα μπορούσαν να μου δώσουν και έκαναν - έτσι έχω αρκετές φωτογραφίες εκεί με αυτό που γράφω". Εάν βρεθείτε κολλημένοι σε μια μέρα που δεν θα έρθουν οι λέξεις, επικεντρωθείτε σε κάτι άλλο. Εάν οι φωτογραφίες δεν λειτουργούν, κάντε κάτι εντελώς διαφορετικό από το γράψιμο ή τη σκέψη για τη γραφή. Όταν επιστρέφετε στο χαρτί ή στον επεξεργαστή κειμένου, μπορεί να βρεθείτε με ανανεωμένη έμπνευση.

Σφυρηλατήστε μια αλυσίδα χαρτιού

Οι ιστορίες μπορούν να συνδέουν οικογένειες πλευρικά, καθώς και σε γενιές. Ένα στρογγυλό memoir μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να σας βοηθήσει να κάνετε διαλείμματα από το έργο της γραφής ενώ μοιράζεστε αναμνήσεις με τα αδέλφια, ξαδέλφια και άλλους συγγενείς που ζουν. Γράψτε λίγα πράγματα για ένα γεγονός που θυμάστε και, στη συνέχεια, το δώστε σε άλλα μέλη της οικογένειας που ήταν εκεί, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να προσθέσει την προοπτική της. Οι αναμνήσεις σας μπορεί να διαφέρουν, αλλά αυτό είναι μέρος της διασκέδασης - και η διαλογή των διαφορετικών γωνιών σας στα γεγονότα μπορεί να σας δώσει μια νέα κατανόηση των γεγονότων.

Κλείνοντας το Βιβλίο

Ωστόσο, εσείς επιλέγετε να το πείτε, τα μηνύματά σας είναι μια ευκαιρία να ρυθμίσετε το ρεκόρ ευθεία. Η Emmy Gelb παρατηρεί ότι η νεώτερη της ζωή είναι ένα κενό σημείο στα εγγόνια της.

«Σας ξέρουν την ηλικία στην οποία βρίσκεστε και πιστεύουν ότι η νεολαία σας ήταν η ίδια με τη δική τους, λίγο πολύ», λέει. Τέτοιες κενές θέσεις στην ιστορία μιας οικογένειας μπορεί, με την πάροδο του χρόνου, να γεμίσουν με λανθασμένες πληροφορίες. "Όταν οι άλλοι πρέπει να συμπληρώσουν, συνήθως δεν βγαίνουν καλά, καθώς μεγαλώνεις, αυτά τα πράγματα γίνονται πιο σημαντικά, μπορεί να έχω δύο χρόνια, μπορεί να έχω 10 χρόνια", λέει, αλλά χρησιμοποιεί αυτή τη φορά για να πάρει την ευθεία ιστορία κάτω σε μαύρο και άσπρο.

Και παρόλο που τα μικρότερα εγγόνια της είναι ακόμα πολύ μικρά για να εκτιμήσουν τα δοκίμια της, η ΕΜΜΥ έδειξε την εργασία της σε εξέλιξη στη 12χρονη εγγονή της Kendall. "Νόμιζε ότι ήταν πολύ δροσερό", λέει ο Έμι.

Για την απόλαυση σας

Έτσι, έχετε ολοκληρώσει τα απομνημονεύματά σας και θέλετε να τα δείτε στο ράφι σας. Ένας εκδότης εκτύπωσης κατ 'απαίτηση μπορεί να εκτυπώνει και να δεσμεύει ένα βιβλίο σε λίγα λεπτά, μία φορά τη φορά όπως διατάζεται, με την ίδια ποιότητα που βλέπετε στα καταστήματα. Με την εκτύπωση βιβλίων όπως τους παραγγέλθηκαν, υπηρεσίες όπως το iUniverse.com και το Xlibris.com κρατούν το κόστος χαμηλό, επιτρέποντας στους συγγραφείς να δημοσιεύουν ένα μνημείο για εκατοντάδες δολάρια και όχι χιλιάδες. Μετά τα αρχικά τέλη, τα βιβλία συνήθως κοστίζουν $ 15-30 ανά αντίγραφο.