Πίνακας περιεχομένων:
Ο έλεγχος ενός πνεύματος ηλικίας 2 ετών είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των γονέων. Στο κοινό μπορεί να είναι ένας εφιάλτης. Στο σπίτι, χωρίς περισπασμούς, η εργασία είναι πιο εύχρηστη. Ακόμα, δεν υπάρχει μαγικό τέχνασμα για να αποκτήσετε τον πλήρη έλεγχο του ποντικιού σας. Υπάρχουν, ωστόσο, τρόποι να βελτιώσετε τις πιθανότητές σας να παίρνετε τα νήπια για να κάνετε ό, τι θέλετε.
Μία απλή ιδέα για να διευκολύνετε τη ζωή σας στο σπίτι είναι να θυμάστε τα "Τρία Cs" της αποτελεσματικής επικοινωνίας: πρέπει να είστε μαθητές, γυναίκες και γυναίκες.
Να είναι Διοίκηση
Πρώτα, να κάνετε τα πράγματα σαφή στο παιδί σας με συγκεκριμένη και συγκεκριμένη γλώσσα. Για παράδειγμα, αποφύγετε φράσεις όπως: "Η μαμά θέλει να είστε καλό αγόρι κατά τη διάρκεια του δείπνου, εντάξει;" Αντ 'αυτού, ενημερώστε το μικρό σας ταύρο-στο-china-shop-of-life ακριβώς αυτό που θέλετε να κάνει - και να το κρατήσετε απλό. Αντί να κουδουνίσουμε από έναν κατάλογο επτά ντοκιμαντέρ και δουλειάς, προσπαθήστε να αναφέρετε μόνο ένα. Πείτε: "Πρέπει να μείνετε στην καρέκλα σας".
"Αλλά, " μπορείτε να αντικρούσετε, "θέλω να μείνει ήσυχο, να μην παίζει με το φαγητό του, και επάνω και επάνω και επάνω."
Δυστυχώς, τα νήπια δεν μπορούν να θυμούνται όλα αυτά. Ως αποτέλεσμα, δεν θα συνεργαστούν σε κανένα από αυτά. Είστε καλύτερα να περιμένετε να θυμούνται μόνο ένα σημαντικό πράγμα.
Η ομιλία σαφώς περιλαμβάνει επίσης το ξύσιμο της λέξης "δεν" από το λεξιλόγιό σας. Τα δυοχρόνια έχουν δυσκολία να καταλάβουν τι σημαίνει. Όταν λέτε: "Μη σκαρφαλώνετε στο τραπέζι", οι 2χρονες σας ακούν, "ο Gibberish ανεβαίνει στο τραπέζι, " Έτσι, αυτός ή αυτή ανεβαίνει στο τραπέζι. Ίσως, αντί να πείτε, "όχι!" και τον απομακρύνετε γρήγορα από το τραπέζι. Ή, θα μπορούσατε να πείτε απλά, "Κατεβάστε".
Να είστε σύντομοι
Μπορεί να έχετε ήδη καταλάβει ότι για να είστε σαφείς πρέπει επίσης να είστε συνοπτικοί. Μην χρησιμοποιείτε 50 λέξεις όταν κάνετε μόνο πέντε. Εκτός αυτού, με ένα παιδί αυτής της ηλικίας, αν δεν περάσουν πέντε λέξεις, τότε δεν θα υπάρχει αριθμός.
Το να είσαι συνοπτικό σημαίνει επίσης να μην εξηγείς τον εαυτό σου. Τα δύοχρονα καταλαβαίνουν τις οδηγίες, αλλά δεν καταλαβαίνουν τις εξηγήσεις. Και πάλι, πάρτε το παράδειγμα ενός 2χρονου αγοριού που αναρριχείται σε ένα τραπέζι. Θα καταλάβει μια επιχείρηση "κατεβείτε", αλλά δεν θα καταλάβει "Sweetie, πρέπει να κατεβείτε από το τραπέζι επειδή θα μπορούσατε να πέσετε και να βλάψετε τον εαυτό σας και θα πρέπει να σας μεταφέρουμε στον γιατρό και αυτό θα κάνει τη μαμά λυπημένος."
Σε μια τέτοια περίπτωση, το παιδί σας θα ακούσει μόνο, "Gibberish τραπέζι, blah, blah πτώση, blah blah κακό, gibberish μαμά". Έτσι, κάνετε τον εαυτό σας και το παιδί σας μια χάρη και επιμείνετε στο "Κατεβείτε".
Να είναι Διοίκηση
Αυτό μας φέρνει στο τελευταίο από τους Τρεις ΚΣ μας, που διοικούνταν - το αντίθετο του ευσεβιστικού.
Είστε ευσεβείς όταν πείτε, διαπραγματεύεστε, δωροδοκηθείτε ή απειλείτε. Από την άλλη πλευρά, είστε εντολή όταν προφέρετε αυτό που θέλετε είτε με "Θέλω …" είτε "Πρέπει …" ή κάτι εξίσου δυναμικό. Έτσι, αντί να λέτε, "Αν πάρετε όλα τα παιχνίδια σας, θα σας δώσω κάποιο παγωτό", δοκιμάστε αυτό: "Πρέπει να σηκώσετε τα παιχνίδια σας τώρα".
Η προσεγγιστική προσέγγιση μπορεί να αισθάνεται άβολα στην αρχή, αλλά είναι μια χάρη στο μικρό παιδί σας.
Όπως θα περίμενε κανείς, θα υπάρξουν περιπτώσεις που ακολουθείτε το "Three Cs" αλλά το μικρό παιδί σας στέκεται εκεί και σας κοιτάζει σαν να λέει "Κάνε με".
Τότε περιμένετε μια στρατηγική ευκαιρία. Εδώ είναι πώς λειτουργεί: Αντί να ξεκινήσετε τον εαυτό σας σε μάχη με το μικρό παιδί σας, αφήστε τα παιχνίδια όπου βρίσκονται και κάντε το χρόνο σας μέχρι το παιδί να θέλει κάτι από εσάς. Αργότερα, όταν η νεαρή Σάρα σας ζητάει να την διαβάσετε μια ιστορία, πάρτε την από το χέρι, να την ακολουθήσετε στα παιχνίδια που είναι διάσπαρτα στο πάτωμα και να πείτε: "Πριν η μαμά μπορεί να σας διαβάσει μια ιστορία, πρέπει να παραλάβετε αυτά τα παιχνίδια . " και το κάνει. Μπορεί.
