Πίνακας περιεχομένων:
Η νίκη δεν είναι όλα, όπως λέει η παροιμία. Δεν είναι το μόνο πράγμα. Είναι, ωστόσο, το πιο σίγουρο πράγμα. Και όπως δείχνει όλο και περισσότερη έρευνα, η εμπειρία της νίκης και του πιο κοινού συντρόφου της, χάνοντας, είναι ένα σημαντικό μέρος του τρόπου με τον οποίο το παιδί μαθαίνει τις κρίσιμες δεξιότητες που θα τον εμπιστεύονται σε κάθε κατάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο τρομακτικό. Μετά από χρόνια χρυσά αστέρια για όλους και τρόπαια που διανέμονται μόνο για να εμφανιστούν μέχρι το παιχνίδι, η αυτοεκτίμηση κινείται εκτός ατμού. "Η ιδέα ήταν ότι αν κάνετε το παιδί σας να αισθάνεται καλά, θα κάνει καλό", λέει η Madeline Levine, Ph.D., ψυχολόγος και συγγραφέας του Teach Your Children Well . "Αλλά σκεφτείτε τι πραγματικά ενισχύει την εμπιστοσύνη σας: Δεν είναι όταν κάποιος λέει ότι είστε ο καλύτερος. Είναι όταν αισθάνεστε ότι έχετε μάθει κάτι".
Η έρευνα δείχνει τώρα ότι το κίνημα αυτοεκτίμησης έχει πραγματικά μικρά παιδιά, αφήνοντάς τα ψηλά στα χρυσά αστέρια αλλά χαμηλά στο είδος της ανθεκτικότητας που τους βοηθά να αναπήδηση πίσω όταν δεν σκοράρουν έναν στόχο, δεν δοκιμάζουν ούτε συμμετέχουν το έργο. Και το να μην εξοπλίζεις τα παιδιά για να χειριστείς τις αντιξοότητες μπορεί να οδηγήσει σε κάτι περισσότερο από απογοήτευση. Σε μια μελέτη, ο ερευνητής του Stanford Carol Dweck, Ph.D., διαπίστωσε ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς τους επαίνεσαν ότι ήταν έξυπνοι δεν έκαναν το ίδιο καλά στο σχολείο, όπως τα παιδιά των οποίων οι γονείς τους επαίνεσαν για την προσπάθειά τους. Η έρευνα του Dweck ανακάλυψε επίσης ότι μια παιδική ηλικία γεμάτη με ένα φράγμα του εαυτού σας μπορεί να κάνει-δεν-λάθος έπαινο επιβραδύνει το κίνητρο ενός παιδιού να πάει το επιπλέον μίλι, ειδικά όταν πρόκειται για δραστηριότητες ή θέματα που δεν είναι τα δυνατά του.
Τι πρέπει να κάνετε για να δημιουργήσετε ανθεκτικότητα στο παιδί σας; Η ανθεκτικότητα αυξάνεται, λέει ο Λεβέν, όταν πειραματίζονται τα παιδιά, αναλαμβάνουν κινδύνους, κάνουν λάθη, τραυματίζονται, αισθάνονται απογοητευμένοι (μερικές φορές πικρά) και στη συνέχεια καταλαβαίνουν - κυρίως για τη δική τους - πώς να ανακάμψουν.
Σκεφτείτε το ως το αντίθετο του γονικού ρόλου του ελικοπτέρου. Όταν το μωρό σας έμαθε να περπατάει, δεν την κρατήσατε όλη την ώρα για να μην πέσει. Ήταν με την πτώση ότι έμαθε πώς να πάρει πίσω - και να μείνω επάνω. Λοιπόν, η αρχή δεν αλλάζει ακόμη και όταν τα πονταρίσματα κάνουν. Για να βοηθήσετε τον εαυτό σας να ανακατασκευάσει (και να συγκρατήσει τον εαυτό σας), γυρίστε το μυαλό σας, λέει ο Tamar Chansky, Ph.D., συγγραφέας της απελευθέρωσης του παιδιού σας από την αρνητική σκέψη . «Η είσοδος για να διορθώσουμε κάθε δίλημμα δεν δίνει στα παιδιά ένα πλεονέκτημα», λέει. "Τελικά τους εμποδίζει να μάθουν πώς να χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις."
Τι είδους καταστάσεις μπορεί να είναι αυτό; Έχουμε κάπου εδώ: τυπικά σχολικά δράματα, όπου μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να μπείτε και να σώσετε την ημέρα. Αντ 'αυτού, σας δίνουμε συμβουλές για το πώς να σταματήσετε, να κοιτάξετε και να ακούσετε τι συμβαίνει πραγματικά, ώστε να βοηθήσετε το παιδί σας να βρει το δρόμο του μέσα από μια αναστάτωση και μια ευτυχισμένη και επιτυχημένη ζωή.
Κάνοντας το βαθμό
Το σενάριο : Ο τέταρτος γιος σας είναι σπουδαίος στα μαθηματικά και στην επιστήμη, αλλά δεν υπερέχει στην ανάγνωση (αν και δεν αποτυγχάνει). Λέει ότι είναι "απλά δεν είναι καλό σε αυτό" και προσπαθεί να αποφύγει τη συζήτηση του θέματος.
Η στρατηγική : Αντί να προσλάβετε αμέσως έναν δάσκαλο, μιλήστε στο παιδί σας για το πώς αισθάνεται. Θέλει να προσπαθήσει να βελτιωθεί; Πώς θα μπορούσε να το επιτύχει αυτό; Το άνοιγμα μιας συζήτησης θα τον ωθήσει απαλά να καταλάβει ότι (α) δεν μπορεί να είναι ο καλύτερος σε κάθε θέμα και (β) αν θέλει να αλλάξει την κατάσταση, μπορεί. Ο στόχος σας είναι να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει ότι οι δικές του προσπάθειες και πρωτοβουλίες είναι αυτό που οδηγεί στην επιτυχία του. "Η ανθεκτικότητα στην περίπτωση αυτή είναι για την εξουσιοδότηση του παιδιού σας να γίνει πρόβλημα επίλυσης προβλημάτων", λέει ο Chansky.
Κλείστε το σενάριό σας : Ακριβώς επειδή ο γιος σας δεν λάμπει σε κάθε ακαδημαϊκό θέμα, δεν σημαίνει ότι είναι καταδικασμένος σε αποτυχία. Ο καθένας - συμπεριλαμβανομένων των άκρως επιτυχημένων ανθρώπων - έχει αδυναμίες. Είναι πώς χειρίζεστε αυτές τις αδυναμίες σε σχέση με τα δυνατά σας σημεία που έχουν σημασία. Και να θυμάστε ότι το σετ δεξιοτήτων και ικανοτήτων ενός παιδιού εξακολουθεί να μετατοπίζεται και να αναπτύσσεται στο δημοτικό σχολείο.
Το σενάριο : Η κόρη σας πάντα αγάπησε τους δασκάλους της, αλλά φέτος παραπονιέται ότι ένας δάσκαλος είναι αδιάφορος και άδικο.
Η στρατηγική : Φτάνεις στο τηλέφωνο για να καλέσεις το γραφείο του διευθυντή, έτσι δεν είναι; Περιμένετε. Μόλις είστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει κάτι το ανόητο που συμβαίνει (ο καθηγητής ταπεινώνει τους μαθητές, για παράδειγμα), μιλήστε στην κόρη σας για το τι ακριβώς σφάλματα της. «Είναι έντονη» είναι γενική. "Ο δάσκαλος δεν δίνει σαφείς οδηγίες" ή "Προσφέρει πάρα πολλά ποπ κουίζ" είναι οι λεπτομέρειες με τις οποίες μπορείτε να εργαστείτε για να δημιουργήσετε ιδέες για τη βελτίωση της κατάστασης. Ίσως η κόρη σας να μπορεί να σηκώσει το χέρι της και να θέσει περισσότερες ερωτήσεις παρά να κάτσει και να βράσει. Ή μπορεί να κάνει μια μικρή επιπλέον προετοιμασία για να είναι έτοιμη για ένα ποτ κουίζ.
Αναστρέψτε το σενάριό σας : Είναι δύσκολο να πείτε όχι όταν το παιδί σας ζητά (ή σας παρακαλεί) να εργαστείτε στη μαγεία σας. Όμως, το να είσαι επιτυχημένος στον κόσμο της εργασίας είναι να μάθεις πώς να αντιμετωπίζεις όλα τα είδη των ανθρώπων και συχνά αυτό σημαίνει να υπολογίσεις πώς να τσίμπης τη συμπεριφορά σου για να λειτουργήσεις πιο ομαλά σε ορισμένες καταστάσεις.
Το σενάριο : Τα τυποποιημένα αποτελέσματα των δοκιμών εισήλθαν μόλις, και το γυμνάσιο κατώτερο, που έχει μεγάλες φιλοδοξίες κολέγιο, δεν έκανε μεγάλη. Τώρα λέει ότι όλα τα όνειρά του είναι νεκρά.
Η στρατηγική : Η σκέψη όλων ή τίποτα δεν είναι τυπική για τους έφηβους. Εμπιστευθείτε με την απογοήτευσή του, αλλά τον βοηθήστε να εντοπίσει πιθανά βήματα που μπορεί να πάρει για να πάρει καλύτερα αποτελέσματα. Μπορεί να υπογράψει ξανά για τη δοκιμή; Μήπως μια προετοιμασία πορεία ή τεχνικές χαλάρωσης ήρεμα προ-τρελών jitters; Μπορεί να διευρύνει τον κατάλογο των πιθανών σχολείων; Βοηθήστε τον να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν τρόποι να αλλάξει η πορεία δράσης του και να επιτύχει τους στόχους του.
Περιστρέψτε το σενάριό σας : Χρησιμοποιήστε αυτό ως ευκαιρία για να ασκήσετε αυτό που ο Levine ονομάζει "ανοχή ανοχής". Εάν δείξετε στο γιο σας ότι ένα κακό αποτέλεσμα της δοκιμής είναι μια «αποτυχία» που μπορείτε να αντέξετε - και μπορεί να αναπηδήσει πίσω - θα αναπτύξει την ικανότητα προσαρμογής στις μετατοπίσεις των σχεδίων και των προσδοκιών καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής.
Ζώντας Κοινωνικά
Το σενάριο : Ο πέμπτος μαθητής σας έχει τους ίδιους φίλους από το νηπιαγωγείο. Μέχρι το τρέχον έτος. Ξαφνικά ακούει ότι δεν υπάρχει "δωμάτιο" στο τραπέζι του παλιού φαγητού.
Η στρατηγική : Καθώς η κόρη σου περνά μέσα από τα συναισθήματά της (πληγωμένο, θυμό, απογοήτευση) τα αναγνωρίζει, την παρηγορεί και στη συνέχεια ρωτάει: "Τι θέλεις να κάνεις;" Μπορεί να μην έχει απαντήσεις, αλλά μπορείτε να την βοηθήσετε να εξερευνήσετε διάφορες επιλογές, όπως να απευθυνθείτε σε έναν καλό φίλο, να πλησιάσετε μια άλλη ομάδα κοριτσιών για να καθίσετε με το μεσημεριανό γεύμα ή να ξοδέψετε περισσότερο χρόνο με φίλους έξω από το σχολείο. Και μην ξεχνάτε τα κακά κορίτσια - την επόμενη εβδομάδα τα ίδια αυτά θα μπορούσαν να ανανεωθούν τα BFFs.
Αναποδογυρίστε το σενάριό σας : Βλέποντας την παιδική σας εμπειρία, η κοινωνική απόρριψη μπορεί να είναι στρεβλωτική, αλλά τα δράματα της φιλίας συμβαίνουν σε αυτή την ηλικία - και σε όλη τη ζωή, λέει ο Levine. Αυτή είναι μια ευκαιρία για την κόρη σας να μάθει πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά της, να αξιολογεί τη συμπεριφορά της και να υπολογίζει αν και πότε πρέπει να προχωρήσει σε διαφορετικούς φίλους.
Το σενάριο : Ο γιος σου δούλεψε το νεύρο για να ζητήσει από ένα κορίτσι που του άρεσε ο χορός της όγδοης τάξης και τον απέρριψε.
Η στρατηγική : Ο απώτερος στόχος σας είναι να έχει το παιδί σας αρκετή αυτοπεποίθηση για να περάσει όχι, αλλά θέλετε επίσης να δεχτεί - και να μην συνθλίβεται - στην πραγματικότητα ότι δεν θα τον πάνε όλοι. "Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η ενσυναίσθηση", λέει ο Vicki Hoefle, εκπαιδευτής γονέων και συγγραφέας της Duct Tape Parenting . "Έτσι αντισταθείτε στην επιθυμία να πείτε κάτι σαρωτικό όπως« Όλοι σας αγαπά! " Αυτό είναι ωραίο, αλλά στέλνει το μήνυμα ότι δεν θα ξαναγίνει σε αυτή την κατάσταση. Είναι μια σπουδαία στιγμή για μια συζήτηση για το πώς η ζωή περιέχει πολύ περισσότερα νοητικά από τα ναι, γεγονός που κάνει τα ναι πιο γλυκά ».
Αναστρέψτε το σενάριό σας : Αυτή είναι μια άλλη κατάσταση στην οποία η ανοχή του πόνου-και του δίνει προοπτική-τον βοηθά να ηρεμήσει και να κάνει το ίδιο. Μην σκουπίστε-μιλήστε με το κορίτσι που τον απέρριψε. Γιατί; Λοιπόν, την ρώτησε επειδή της άρεσε. Αλλά ακόμα πιο σημαντικό, τελικά θα υπονομεύσετε την αυτοπεποίθησή του (και την ανθεκτικότητα του), ενστερνάζοντάς του την ιδέα ότι όλα είναι λάθος κάποιου άλλου.
Το σενάριο : Ενώ είναι στο Snapchat, η κόρη σας tween βλέπει φωτογραφίες από ένα πάρτι στο οποίο δεν κλήθηκε.
Η στρατηγική : Πρώτον, να την βοηθήσει να θέσει την κατάσταση σε προοπτική: Δεν πρόκειται να προσκληθεί σε κάθε γεγονός, και αυτό είναι εντάξει. Τότε την ενθαρρύνετε να πάρει τον έλεγχο στον κοινωνικό της κόσμο. Δεν μπορεί να βοηθήσει ό, τι άλλοι δημοσιεύουν, αλλά μπορεί να κρύψει τροφές φίλων εάν είναι κακό ή αποκλειστικές. "Κάτι για τους ιστότοπους κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης κάνει τα παιδιά να νιώθουν ότι δεν μπορούν να γυρίσουν. Συνεπώς, συνεχίζουν να αναζητούν και να αισθάνονται άσχημα", λέει ο Δρ Chansky. Σημειώστε επίσης ότι αυτή μπορεί να είναι αυτή που αρχίζει κοινωνικές συναθροίσεις: Μπορεί να συντονίσει μια νύχτα στις ταινίες ή μια συγκέντρωση στο σπίτι σας. Αυτό το βοηθά να καταλάβει την αμφίδρομη φύση της φιλίας και να δει ότι δεν είναι θύμα βίας.
Αναστρέψτε το σενάριό σας : Ήταν πρόθυμος να προστατέψετε το παιδί σας από το να μείνει έξω όταν ήταν μικρός, αλλά να του δώσετε κάποια δύναμη σε αυτή την κατάσταση, λέει ο Chansky. Θα αναπτύξει πιο εύκολα την κοινωνική ωριμότητα καθώς συνειδητοποιεί ότι είναι ενεργός συμμετέχων στην κοινωνική της ζωή. Προσπαθήστε να εξετάσετε αυτά τα προβλήματα όχι ως πιθανότητα να κατηγορήσετε, αλλά ως έναν τρόπο για το παιδί σας να γίνει ισχυρότερο.
Ομαδοποίηση επάνω
Το σενάριο : Ο 10χρονός σας θέλει να δοκιμάσει για την ομάδα χορού, αλλά είστε σίγουροι ότι δεν θα κάνει την περικοπή. Επιπλέον, θα ήταν μια μεγάλη δέσμευση μαζί με τα μαθήματα τένις και μουσικής.
Η στρατηγική : Υποστηρίξτε απόλυτα την επιθυμία της να πάει για την ομάδα, λέει ο Hoefle. Τα παιδιά πρέπει να δοκιμάσουν τα όριά τους. Ισορροπίστε την υποστήριξή σας με ρεαλισμό λέγοντας: "Πολλά κορίτσια πηγαίνουν για μερικά μόνο σημεία, οπότε θυμηθείτε ότι, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει, μπορείτε να πάρετε τα μαθήματα και να απολαύσετε τον χορό". Επίσης, να της υπενθυμίσω τις άλλες δεσμεύσεις της και να συζητήσουμε για την προτεραιότητα στα συμφέροντά της και να μην το πάρουμε πάρα πολύ άμεσα. Μπορεί να αποφασίσει να μην προσπαθήσει για την ομάδα - ή να εγκαταλείψει μία από τις άλλες δραστηριότητές της. Αλλά θέλετε να έρθει αυτό το συμπέρασμα.
Αναστρέψτε το σενάριό σας : Είναι δύσκολο να ενθαρρύνετε το παιδί σας να πάει εκεί έξω και πιθανώς να πληγωθεί, αλλά για να μπορεί η κόρη σας να πει «πήρα τον κίνδυνο», ακόμα και αν δεν λειτουργεί, χτίζει μόνο την εμπιστοσύνη της.
Το σενάριο : Ο γιος σου έσπασε το σόλο του στο μουσικό γυμνάσιο την πρώτη νύχτα χάρη στο φόβο της σκηνής. Τώρα σας παρακαλεί να τον βοηθήσετε να επιστρέψει έξω.
Η στρατηγική : Θα θελήσει να τραβήξει τα καλύμματα πάνω από το κεφάλι του για λίγο - προχωρήστε και αφήστε τον. Αλλά μην τον αφήσετε να σταματήσει την εκπομπή. Όλοι μας δυσκολευόμαστε. είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα λάθη που χτίζουν χαρακτήρα. Αναγκάζοντας τον γιο σας να κοιτάξει προς τα κάτω το flub θα τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει ότι έχει τη δύναμη να ξεπεράσει τα λάθη - μεγάλα και μικρά.
Αναστρέψτε το σενάριό σας : Θυμηθείτε ότι ο πόνος του να τον βλέπετε να αγωνίζεται μέσα από τους φόβους και τις προκλήσεις του θα γίνει ανοιχτό σε σύγκριση με το να τον δει να τον φεύγει.
Το σενάριο : Ο πρωτοετής φοιτητής θέλει να εγκαταλείψει το άθλημα που παίζει από τότε που ήταν παιδί.
Η στρατηγική : Πρώτα, συζητήστε την επιλογή της. Ρωτήστε γιατί θέλει να σταματήσει και τι άλλαξε. Εάν αποδείξει ότι η απόφασή της δεν είναι ιδιότροπη, σέβεστε το. "Οι έφηβοι λένε πάντα, " Οι γονείς μου δεν ακούν ", και συχνά αυτό είναι ακριβές", λέει ο Levine. Πάμε τόσο γρήγορα με το σκεπτικό μας ότι σταματάμε να ακούμε τα δικά τους.
Κλείστε το σενάριό σας : Η επικύρωση της σκέψης της δείχνει ότι εμπιστεύεστε ότι μπορεί να πάρει καλές αποφάσεις. Είστε εκεί για να καθοδηγήσετε τα παιδιά σας στις καλύτερες δυνατές αποφάσεις, αλλά τελικά θα πρέπει να πατήσετε πίσω και να τους αφήσετε να κάνουν τις δικές τους επιλογές. Είναι μέρος αυτής της εφηβείας: διαχωρίζοντας από την οικογένεια και αναπτύσσοντας τη δική σας φωνή.
