- Έχετε το πιθανό sitter πριν από την ημέρα που σκοπεύετε να αφήσετε τα παιδιά μαζί της (ή του - όλο και περισσότερο τα αγόρια παίρνουν αυτή την παραδοσιακά γυναικεία δουλειά).
- Διεξάγετε μια λεπτομερή συνέντευξη, ρωτώντας για την εμπειρία της και την κουίζ της σχετικά με το πώς να χειριστεί σενάρια που θα μπορούσαν να προκύψουν (μια πυρκαγιά ξεσπά, τα παιδιά τραυματίζονται).
Βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει τις αναφορές. Πολλοί γονείς παραλείπουν αυτό το κρίσιμο βήμα.
Βρείτε έναν κάτοχο ο οποίος έχει τουλάχιστον KCR και πρώτες βοήθειες.
Ακόμα καλύτερα, βρείτε κάποιον που έχει πάρει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για babysitting. Ο αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός έχει μια ολοκληρωμένη πορεία και πολλά τοπικά νοσοκομεία προσφέρουν παρόμοια. Αν βρείτε ένα sitter που θέλετε να χρησιμοποιήσετε συχνά, σκεφτείτε να πληρώσετε για αυτήν να λάβει ένα μάθημα. Εντοπίστε ένα μάθημα παρακολούθησης του Ερυθρού Σταυρού με την επίσκεψη στο redcross.org.
Το AAP συνιστά να είναι τουλάχιστον 13 χρονών, αλλά ο αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός προσφέρει το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα σε παιδιά ηλικίας 11 ετών. "Το ζήτημα της ηλικίας προσφέρει κάποιο εύρος", λέει ο Δρ Denise Dowd, επικεφαλής του τμήματος Πρόληψη τραυματισμών στο Νοσοκομείο Mercy Childrens στην πόλη του Κάνσας και εκπρόσωπος του AAP. "Εξαρτάται, φυσικά, από την ωριμότητα του sitter, αλλά ένας καλός κανόνας είναι ο νεότερος τα παιδιά, ο μεγαλύτερος ο sitter."
Ένα διαφορετικό είδος Matchmaking
Η Genevieve Thiers, η οποία βρισκόταν στο κολέγιο με την επιμέλεια των παιδιών, έβαλε το Internet για να βοηθήσει τους γονείς. Η ιστοσελίδα της, Sittercity.com, είναι μια βάση δεδομένων με περισσότερα από 100.000 babysitters. Έχει προφίλ, αναφορές, βαθμολογίες πελατών των αναστηλωτών και πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προβολής και συνέντευξης των αναλυτών. "Κάνει την εύρεση ενός sitter ευκολότερη και ασφαλέστερη από πριν", λέει.
