Πίνακας περιεχομένων:
Όταν το παιδί σας φέρνει στο σπίτι τους απογοητευτικούς βαθμούς, μην πανικοβληθείτε και μην χάσετε το δροσερό σας. Μελέτες έχουν δείξει ότι είτε η αντίδραση μπορεί να σημαίνει χειρότερες ποιότητες στο μέλλον. Η τιμωρία του νεαρού δεν θα λειτουργήσει ούτε θα προσφέρει ανταμοιβές για καλούς βαθμούς ή απλώς θα εκφράσει την ανυπαρξία, όπως στο "Λοιπόν, θα κάνετε καλύτερα την επόμενη φορά".
Αυτό που βρέθηκε να βοηθάει είναι μια λογική προσέγγιση χαμηλού κλειδιού, η οποία περιλαμβάνει τη μετάβαση στη ρίζα του προβλήματος, τη συνεργασία με τους δασκάλους του παιδιού για την παροχή της απαραίτητης υποστήριξης και τη συνεχή έμφαση στο θετικό.
Μιλήστε γι 'αυτό.
Εάν αυτή είναι η πρώτη φορά που το παιδί έχει έρθει στο σπίτι με κακή βαθμολογία, τότε ίσως το μόνο που είναι απαραίτητο είναι να έχουμε μια καρδιά στην καρδιά με το παιδί. Κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης, μιλήστε για το τι περιμένετε καθένας από εσάς, σημειώστε τις γνωστές ικανότητες του νεαρού και προσφέρετε βοήθεια για να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
Ένα μοτίβο φτωχών βαθμών στις εξετάσεις ή στην εργασία εξηγεί την ανάγκη να μιλήσουμε με τους δασκάλους του παιδιού. Ζητήστε αμέσως μια διάσκεψη. Προσπαθήστε να επιτύχετε μια συναίνεση σχετικά με το ερώτημα: "Γιατί η Jane (ή John) δεν κάνει βαθμούς καλύτερα από αυτά;"
Θα μπορούσε να είναι ότι το παιδί δεν είναι σε θέση να βαθμολογήσει καλύτερα, οπότε μπορεί να χρειαστεί να προσαρμόσετε τις προσδοκίες σας. Ο νεαρός μπορεί να χρειαστεί διορθωτική βοήθεια ή μπορεί να χρειαστεί να επαναπροσδιοριστεί σε τάξεις που δεν είναι τόσο απαιτητικές.
Αξιολογήστε κάθε κατάσταση.
Οι αιτίες των κακών βαθμών μπορούν επίσης να αλλάξουν από το ένα έτος στο άλλο. Όταν ο Eric, ο παλαιότερος στην οικογένειά του, μπήκε στη δεύτερη τάξη, οι βαθμοί του πήραν μια απότομη, ξαφνική στροφή προς το χειρότερο. Μιλώντας με τον δάσκαλό του, οι γονείς του έμαθαν ότι η εμπειρία του πρώτου βαθμού ήταν ανεπαρκής. Το πρόβλημα επιλύθηκε με την πρόσληψη ενός δασκάλου για να συνεργαστεί μαζί του μετά το σχολείο δύο απογεύματα την εβδομάδα.
Στην πέμπτη τάξη, οι βαθμοί του υποχώρησαν πάλι. Αυτή τη φορά, οι καθηγητές του είπαν ότι ο Eric απλά «δίδει μεγάλη προσοχή στην κοινωνική του ζωή και δεν αρκεί για τις σπουδές του».
Κατά τη συζήτηση του προβλήματος με τον Eric, οι γονείς του βεβαίωσαν ότι ήξερε ότι οι καθηγητές του είχαν πολύ περισσότερα καλά πράγματα από ό, τι να πει κακά γι 'αυτόν. Οι λαοί του πήραν πολύ περισσότερα χιλιόμετρα για να τον κάνουν να αισθάνεται σαν επιτυχία αντί να προσπαθεί να τον κάνει να αισθάνεται ένοχος για το να τον αφήσει να πέσει με τους βαθμούς του.
Τότε οι γονείς του τον έκαναν υπεύθυνο για το σχολικό του έργο. Έφερε στο σπίτι ένα σημείωμα καθηγητή κάθε εβδομάδα, ενημερώνοντάς τα σχετικά με την πρόοδο του σχολικού έργου του. Καμία πρόοδος (ή καμία σημείωση) σήμαινε ότι θα έπρεπε να παραμείνει στο εσωτερικό μέχρι την επόμενη Παρασκευή.
Στην πραγματικότητα, οι γονείς έδωσαν την ευθύνη για το πρόβλημα στον Eric, τον νόμιμο ιδιοκτήτη του, και είπαν: "Πάρτε την επιλογή σας - ελευθερία ή όχι ελευθερία, εξαρτάται από εσάς".
Τα δύο επεισόδια με τον Eric είναι παραδείγματα παρόμοιων προβλημάτων με ανόμοια αιτία και λύσεις. Κάθε φορά που προκύπτει ένα πρόβλημα, βεβαιωθείτε ότι επαναξιολογήσατε την πιθανή αιτία, αντί να προσπαθήσετε να εφαρμόσετε την ίδια λύση που είχε προηγουμένως λειτουργήσει. Ο σεβασμός του τρόπου με τον οποίο το παιδί σας έχει αλλάξει και μεγαλώσει είναι ένας καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε τη συνεργασία του και παρά με το τράβηγμα για να πιέσετε μια απάντηση που δεν ταιριάζει πλέον στο πρόβλημα.
