Όπως και αν η αρχή του σχολικού έτους δεν είναι αρκετά ταραχώδης, υπάρχει ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να σκεφτούμε όταν συσκευάζουμε και πηγαίνουμε στο κολέγιο: κατοικίδια ζώα. Φέρνοντας τον σκύλο ή τη γάτα της οικογένειάς σας στο σχολείο μπορεί να ακούγεται σαν ένας εύκολος τρόπος αντιμετώπισης του στρες της νοικοκυράς, κακής διατροφής στην καφετέρια και υπερφόρτωσης μαθημάτων, αλλά υπάρχουν πολλά που μπορείτε να εξετάσετε πριν πάρετε το αγαπημένο σας ζώο στην πανεπιστημιούπολη.
Οι σπουδαστές που σκοπεύουν να φέρουν το κατοικίδιό τους στο σχολείο, ή ακόμη και να υιοθετήσουν κάποια στιγμή στην πανεπιστημιούπολη, πρέπει να εκτιμήσουν ειλικρινά την ιδιαίτερη κατάστασή τους. Πρέπει να εκπαιδεύσουν τους εαυτούς τους σχετικά με τις ανάγκες φροντίδας κατοικίδιων ζώων και τη δαπάνη για τη διατήρηση ενός κατοικίδιου ζώου, συμπεριλαμβανομένων απρόβλεπτων ιατρικών λογαριασμών.
Επίσης, σχεδόν κάθε πανεπιστήμιο έχει διατάξεις εναντίον μαθητών που κρατούν κατοικίδια ζώα στην πανεπιστημιούπολη Εκείνοι που παραβιάζουν τον κανόνα χωρίς κατοικίδια ζώα μπορούν να αντιμετωπίσουν κυρώσεις από το πανεπιστήμιο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην παράδοση του κατοικίδιου ζώου. Ακόμη και οι σπουδαστές που ζουν εκτός πανεπιστημιούπολης μπορούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα με τη στέγαση ενοικίασης φιλικών προς τα ζώα. Μπορεί επίσης να διαπιστώσουν ότι έχουν λίγο χρόνο, μεταξύ τάξεων και σπουδών, για να φροντίζουν σωστά το ζώο.
"Πολλοί φοιτητές πιστεύουν ότι μπορούν να πάρουν ένα χαριτωμένο κουτάβι και αυτό είναι - δεν είναι μεγάλη υπόθεση - αλλά υπάρχουν πράγματα που πρέπει να εξεταστούν", λέει η Jill Shook, DVM, του College Park Animal Hospital, λίγα χιλιόμετρα από το Πανεπιστήμιο του Maryland. "Το κύριο πράγμα που βλέπουμε (στο νοσοκομείο ζώων) είναι συνήθως οι σπουδαστές που δεν έχουν εξετάσει την οικονομική πτυχή της κατοχής ενός κατοικίδιου ζώου, και οι σπουδαστές που αγνοούν πλήρως τα κατοικίδια ζώα φροντίδας απαιτούν".
Ο Shook έλαβε πράγματι μία από τις γάτες της, Mischief, επειδή ένας μαθητής δεν είχε την πολυτέλεια να τον φροντίσει και τον έφερε στο νοσοκομείο για να υποστεί ευθανασία. Ο Shook δήλωσε ότι οι μαθητές συχνά απευθύνονται σε γονείς όταν προσπαθούν να πληρώσουν κτηνιατρικούς λογαριασμούς, αλλά οι γονείς μπορεί να μην είναι πάντοτε σε θέση να βοηθήσουν, κάτι που συχνά οδηγεί στο να εγκαταλειφθεί το ζώο.
Ακόμα κι αν οι μαθητές πιστεύουν ότι θα είναι ο τέλειος κηδεμόνας για μια γάτα ή ένα σκυλί, πρέπει να απαντήσουν επαρκώς στις ακόλουθες ερωτήσεις: Γιατί θέλουν ένα κατοικίδιο ζώο; Έχουν χρόνο για ένα κατοικίδιο ζώο; Μπορούν να παρέχουν ένα κατοικίδιο ζώο; Είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα ειδικά προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει ένα κατοικίδιο ζώο; Μπορούν να έχουν ένα κατοικίδιο ζώο όπου ζουν; Είναι μια καλή στιγμή να υιοθετήσετε ένα κατοικίδιο ζώο; Είναι η ζωντανή τους ρύθμιση κατάλληλη για το ζώο που έχουν κατά νου; Ξέρουν ποιος θα φροντίσει για το κατοικίδιο ζώο ενώ είναι μακριά στις διακοπές ή να σπάσει; Θα είναι υπεύθυνος ιδιοκτήτης κατοικίδιων ζώων; Και τελικά, είναι διατεθειμένοι να κρατήσουν και να φροντίσουν το κατοικίδιο ζώο για όλη του τη ζωή;
«Οι μαθητές πρέπει να λάβουν υπόψη ότι τα κατοικίδια ζώα χρειάζονται πολύ χρόνο, χρήμα και δέσμευση για την παροχή ενός σπιτιού για όλη τη ζωή του ζώου. Πρέπει πραγματικά να σκεφτούν την κατάστασή τους και να καθορίσουν εάν είναι ή όχι η καλύτερη στιγμή στη ζωή τους ένα κατοικίδιο ζώο ", λέει η Stephanie Shain, διευθυντής της HSUS του Companion Animal Outreach. "Η υιοθέτηση ενός κατοικίδιου ζώου είναι μια μεγάλη απόφαση και δεν πρέπει να γίνεται με μια ιδιοτροπία και χωρίς προγραμματισμό. Ένα κατοικίδιο ζώο κάποιος παίρνει στο κολέγιο θα είναι μαζί του για 15 χρόνια ή περισσότερο σε πολλές περιπτώσεις και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη . "
Αν επισκεφθείτε κάποιο τοπικό καταφύγιο ζώων, θα βρείτε πολλά κουτάβια και γατάκια, θύματα ανεύθυνων ανθρώπων που επέτρεψαν στα κατοικίδια ζώα τους να αναπαράγονται. Αλλά θα βρείτε τουλάχιστον τόσους πολλούς σκύλους και γάτες ηλικίας ενός έτους ή μεγαλύτερους - ζώα που ελήφθησαν από ανθρώπους που δεν σκέφτονταν τις ευθύνες της ιδιοκτησίας κατοικίδιων ζώων.
Μια από τις βασικές ευθύνες της κατοχής ενός κατοικίδιου ζώου είναι να βεβαιωθείτε ότι έχει μια δια βίου σπίτι. Για τους σπουδαστές, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να απαλλαγείτε από το κατοικίδιο όταν το ζώο δεν είναι πλέον βολικό ή όταν ο σπουδαστής μετακομίζει πίσω στο σπίτι. Η απόρριψη των ζώων στα τέλη του εξαμήνου είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.
"Δεν ασχολούμαστε με αυτό (στο College Park Animal Hospital), αλλά εργάστηκα σε άλλες κλινικές όπου οι άνθρωποι θα έφερναν ζώα που οι μαθητές είχαν αφήσει σε κοιτώνες ή στο σπίτι στο οποίο ζούσαν", λέει ο Shook.
Ποια είναι λοιπόν η καλύτερη επιλογή για κατοικίδια ζώα και φοιτητές; Αν ένας μαθητής σκέφτεται να πάρει ένα κατοικίδιο ζώο ενώ στο σχολείο, οι συνέπειες πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι μαθητές πρέπει να εκπαιδεύσουν τον εαυτό τους όσον αφορά την κατάλληλη φροντίδα και δαπάνη ενός κατοικίδιου ζώου. Εάν ένας φοιτητής ζει στην πανεπιστημιούπολη όπου δεν επιτρέπονται ζώα συντροφιάς, ο μαθητής δεν πρέπει να πάρει ένα κατοικίδιο ζώο. Αν ένας μαθητής σκέφτεται να φέρει το οικογενειακό κατοικίδιο στο σχολείο, θα πρέπει να σκεφτεί ξανά και να αφήσει το κατοικίδιο ζώο στο σπίτι, εάν οι γονείς μπορούν να φροντίσουν το ζώο.
"Νομίζω ότι είναι η καλύτερη επιλογή. Αυτό έκανα και τότε η μαμά μου δεν θα έδινε πίσω τη γάτα μου", έλεγε τα αστεία.
http://www.hsus.org/pets/
