Οι αυτοεξυπηρετούμενοι ιδιοκτήτες σπιτιών ξεκίνησαν ένα blog για να δώσουν στα γευστικά τους πειράματα ένα πιο δημόσιο φόρουμ. Όμως το εργαστήριο για τα πειράματα αυτά - η κουζίνα στο μπανγκαλόου στυλ του Craftsman - χρειάστηκε να βελτιωθεί. Αλλά πώς μπορεί μια κουζίνα εργαστηρίου να συμπληρώσει το στυλ ενός εξοχικού σπιτιού της δεκαετίας του 1920; Οι ιδιοκτήτες σπιτιών εμπνεύστηκαν από τα παλιά τραπέζια μαύρης κορυφής που χρησιμοποιήθηκαν στις τάξεις της επιστήμης και έδωσαν αυτή την ιδέα στον αρχιτέκτονα Andrew Mann ως σημείο εκκίνησης για το σχεδιασμό της κουζίνας. Με το όραμα για την εμφάνιση της κουζίνας στη θέση του, η ενδυνάμωση της λειτουργίας ακολούθησε.
Πριν από την αναδιαμόρφωση, η κουζίνα δεν είχε σαφείς χώρους εργασίας και ήταν απευθείας συνδεδεμένη με την κρεβατοκάμαρα του ζευγαριού. Ο στόχος του Mann ήταν να βοηθήσει τους ιδιοκτήτες σπιτιού να δημιουργήσουν έναν πιο αποτελεσματικό, καθορισμένο χώρο. Αυτό σήμαινε την αποκοπή μέρους της υπάρχουσας κουζίνας και την ανατροπή ως διάδρομο. Ένα νέο τοίχο κάνει την κουζίνα πιο χρήσιμη χωρίς να αισθάνεστε λιγότερο ευρύχωρα.
Η παλιά κουζίνα είχε μόνο περίπου 2 πόδια χρησιμοποιήσιμο πάγκο. Τώρα, τρεις ξεχωριστές ζώνες εργασίας προσφέρουν τριπλάσιο χώρο εργασίας στο εργαστήριο δύο μαγειρέματος. Αλλά αυτό δεν είναι η μόνη βελτίωση: Η άφθονη αποθήκευση και οι ευκολίες, όπως μια κουκούλα, κάνουν την κουζίνα πολύ πιο ευχάριστη.
Μια ανοικτή μονάδα ραφιών πάνω από τον κύριο σταθμό εργασίας διατηρεί μια ευάερη αίσθηση. Έξυπνα αποκρύπτοντας τη σειρά ζευγαριών βιβλίων μαγειρικής από την πλευρά του διαδρόμου, το κάτω ράφι της μονάδας είναι κλειστό στο πίσω μέρος.
Προσβάσιμο και από τις δύο πλευρές, η ανοιχτή μονάδα ραφιών κάθεται δίπλα σε μια θύρα του ποδιού. Μια νέα θύρα τσέπης μπαίνει μακριά για να ανοίξει περισσότερο χώρο, αλλά μπορεί να κλείσει αν χρειαστεί. Ο Mann πρόσθεσε επίσης ένα πέρασμα μεταξύ της κουζίνας και της νέας γωνιάς πρωινού (προηγουμένως μιας αίθουσας πλυντηρίων) και πέρασε πάνω από τις πόρτες. Το αποτέλεσμα είναι μια ευάερη αίσθηση, διατηρώντας τον χώρο φωτεινό και ανοιχτό, ενώ αντικατοπτρίζει την ανοιχτόχρωμη φύση των μαγειρικών χρόνων του ζευγαριού.
Η διατήρηση της αρετής στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική του σπιτιού ήταν ζωτικής σημασίας και οι ελευθερίες που ο Mann πήρε με αυτό το αναδιαμορφωμένο στήριξαν αυτή την αρχή. Επέμεινε στις λεπτομέρειες του στυλ που θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητες αλλά όχι και απροσδόκητες. Τα παράθυρα, οι πόρτες, τα φώτα και τα γραφεία κατατάσσονται για να δημιουργήσουν μια αίσθηση ηρεμίας και τάξης που εκτείνεται σε όλη την κουζίνα. Η είσοδος της κουζίνας και οι νέες γαλλικές πόρτες της αίθουσας πρωινού προσφέρουν πολύ καλύτερη θέα στους λόφους και τον κόλπο έξω από το σπίτι.
Ένας υπερμεγέθης νεροχύτης κάτω από τον τοίχο που συνδυάζεται με μια βρύση απομάκρυνσης κάνει τον καθαρισμό απλό. Η τοποθέτησή του διευκολύνει την αλληλεπίδραση με τους επισκέπτες στην προσαρτημένη γωνιά πρωινού.
Το ζευγάρι έσωσε χρήματα και πρόσθεσε την ιστορική παρουσία με μια ευθεία σειρά απλών καμπυλωτών σπιτιών Shaker. Τα συρτάρια για μαγειρικά σκεύη στο βασικό ντουλάπι παρέχουν σύγχρονη άνεση. Έχουν επιλεχθεί μετρητές στρογγυλής σχιστόλιθου και οπίσθια πλάκα κεραμιδιών για εύκολο καθαρισμό και ανθεκτικά χαρακτηριστικά.
